Jon Brooks is eigenlijk een Canadese schrijver uit Ontario die zijn ervaringen tijdens zijn aanwezigheid in de bloedige oorlog in Bosnië-Herzegovina in 1997 op indringende wijze heeft neergeschreven. Maar hij gelooft ook rotsvast in de kracht van songs om mensen een hart onder de riem te steken en om op te komen voor een grotere rechtvaardigheid in deze harde wereld. Als singer-songwriter verwerkte hij wat hij in die oorlog meemaakte door verhalen te schrijven die hij op de tonen van zijn akoestische gitaar aan het publiek wil verkondigen. Met een sterk inlevingsvermogen weet hij de gebeurtenissen op een eerlijke maar ook harde en realistische wijze te verwoorden. Zelf zegt hij dat hij de verstoorden wat comfort wil bieden en de geesten van hen die in comfort baden wat wil verstoren. In zijn folksongs probeert hij de luisteraars te sensibiliseren en tot een betere wereld te bewegen. Soms doet hij dat op louter emotionele wijze maar op andere momenten werpt hij ook de politici de harde feiten voor de ogen en wijst hij hen op hun verantwoordelijkheden. In zijn cd “Ours And The Shepherds” brengt hij twaalf nummers met verhalen over Canadese oorlogshelden die geďnspireerd zijn op teksten en gebeurtenissen uit de diverse oorlogen waarin Canadese soldaten hun leven hebben gelaten. Zo krijgen we o.a. soldaat “Jim Loney’s Prayer” in een part 1 en 2-versie te horen en wordt het verhaal van de gedecoreerde maar misprezen Aboriginal oorlogsveteraan “Sgt. Tommy Prince” in een andere song uit de doeken gedaan. Generaal Romeo Dallaire en het Royal 22nd Regiment krijgen hun gloriemoment en eerbetoon in de song “Kigali”. In “Groesbeek” eert Jon Brooks de 2338 Canadese soldaten die hun Wereldoorlog II-oorlogsgraf hebben in een begraafplaats voor gesneuvelden in de buurt van het Nederlandse Groesbeek. In het nummer “Cigarettes” declameert Jon Brooks een gedicht van soldaat Frank P. Dixon die in 1918 op 20-jarige leeftijd de dood vond in de 1ste Wereldoorlog. “The Latest Great Embarassment” eert alle soldaten die voor de Verenigde Naties deel uitmaken van de Vredestroepen die naar allerlei oorlogsgebieden worden uitgestuurd. “The Padre” zet de moedige priester William Henry Davis in de bloemen voor zijn onbaatzuchtige hulp aan de vele oorlogsslachtoffers van de 1ste Wereldoorlog. Hij werd uiteindelijk zelf het slachtoffer van een hevig bombardement en kreeg postuum de hoogste militaire onderscheiding. Deze cd wordt afgesloten met een beklijvende versie van het John McRae-gedicht “In Flanders Fields”. Het mooie aan dit album is dat ook de aandacht voor de muzikale omkadering nooit verdwijnt. Pedal steel, accordeon, piano en orgel completeren enkele nummers en verrijken de indringende teksten met knappe instrumentatie. Nergens is hier ook maar een zweem van goedkoop opportunisme waar te nemen en dat leidt er toe dat “Ours And The Shepherds” een gedenkwaardig eerbetoon is aan Canada’s oorlogshelden door een geëngageerde Jon Brooks die zijn talenten als schrijver optimaal weet te benutten. (valsam)
http://www.rootstime.be
February, 2009